Opublikowano : 2015-12-30 16:53:10 Kategorie : Sport
źródło tła: Kurkot Kollektiv
Woltyżerka jest dyscypliną mającą swoje korzenie jeszcze w starożytności. Obecna nazwa wywodzi się z czasów renesansu i pochodzi od francuskiego słowa "la Voltige" ("voltiger") (akrobacja; podlatywać). W epoce renesansu stanowiła część musztry jeździeckiej - była ćwiczeniem, rozwijającym sprawność fizyczną. Współczesna woltyżerka ukształtowała się w Niemczech, gdzie w czasach powojennych zaczęto traktować ją jako przygotowanie młodzieży do uprawiania sportów konnych. Dyscyplina ta jest obecna w Polsce, promowana przez osiągających sukcesy zawodników - takich jak Ola Mazińska. Święcąc triumfy za granicą, w kraju nie są nawet rozpoznawani. Młodzi i zdolni codziennie zmagają się z przeciwnościami – a jednak wciąż uparcie dążą do zamierzonego celu.
Aleksandra Mazińska - 22-letnia zawodniczka dyscypliny Woltyżerka, członek UKS VOLTEO Szwadron Jazdy RP, reprezentantka Kadry Narodowej.
Ola znalazła chwilę pomiędzy treningami, by z nami porozmawiać :)
Ola gościnnie wraz z UKS VOLTEO podczas Mistrzostw Czech, fot. Agata Boruc
Equishop: Powiedz, jak zaczęła się Twoja przygoda z jeździectwem? Kiedy związałaś się z woltyżerką?
Ola: W „Aromerze” w Józefinie była prowadzona sekcja woltyżerki - jedna z najlepszych w Polsce, tworzona przez pana Jana Ratajczaka – lonżującego i panią Jolę Krupę – trenerkę (była zawodniczka pierwszej w Polsce woltyżerskiej drużyny z Jaroszówki). Sekcja ta współpracowała z moją szkołą w Halinowie i mój brat w jakiś sposób trafił do jednej z ich najmłodszych grup. Byłam parę razy na zawodach, podziwiając i kibicując mu. Od początku bardzo podobał mi się ten sport. Dla mnie , zwyczajnej dziewczynki, woltyżerka była wyjątkowa – łączyła piękno ruchu, akrobacji, muzyki i tańca. Dodatkowo uczestniczyły w tym konie, które wydaje mi się – większość dzieci uwielbia. Zaczęłam ćwiczyć w wieku 9 lat, a mój brat wkrótce zrezygnował. Myślę, że już wtedy wiedziałam, że to jest to, co chcę robić w życiu. Po roku, zmieniła się kadra trenerska i Natalia Wolniewicz oraz Agata Pękala zaczęły nas trenować. Moja grupa była najmłodsza, ale już wtedy zdobywałyśmy same pierwsze miejsca na zawodach ogólnopolskich. Również starsza grupa naszego klubu zdobywała liczne tytuły na arenie międzynarodowej. Niestety w roku 2004 sekcja została zamknięta. Po roku - wznowiona w PGR Bródno przez Natalię Olesińską oraz Dominikę Pachnik. Wtedy też, wykupiony został nasz ukochany koń Kamieniec (zasłużony na arenie międzynarodowej koń woltyżerski) i grupa najmłodsza została wznowiona.
Od 2009 do chwili obecnej ćwiczymy w stajni Szwadron Jazdy Stara Miłosna pod okiem Natalii Olesińskiej.
Equishop: Duża część osób zainteresowanych jeździectwem nigdy nie widziała zawodów w woltyżerce. Opowiedz nam, na czym polegają i jak przebiegają takie zawody?
Ola: Jak powszechnie wiadomo woltyżerka to dyscyplina polegająca na wykonywaniu akrobacji na koniu, poruszającym się galopem po okręgu. Zawodnicy mają możliwość startów w poszczególnych konkursach:
indywidualnym kobiet/dziewcząt i mężczyzn/chłopców,
par (Pas-de-Deux) – skład dowolny, może być mieszany,
zespołowym – skład: może być mieszany, liczy 6 osób plus zawodnik rezerwowy.
W zależności od konkursu program zawodnika bądź zespołu trwa od 1-4 min i oceniany jest przez komisję sędziowską, którzy przyznają odpowiednie ilości punktów za wykonanie poszczególnych elementów – biorąc pod uwagę gibkość, koordynację, siłę oraz siłę wyskoku startujących. Wygrywa ten zawodnik bądź zespół, który otrzyma najwyższe oceny.
Reprezentacja UKS VOLTEO, fot. Kurkot Kollektiv
Ola podczas treningu, fot. Kurkot Kollektiv
Ola Mazińska jako podnosząca, przytrzymująca - Ola Wolniewicz, a podnoszona - Zosia Mikołajczak, fot. Kurkot Kollektiv
Equishop: Czy jesteś w stanie odpowiedzieć, które zawody zrobiły na Tobie największe wrażenie bądź najbardziej zapadły Ci w pamięci?
Ola: Myślę, że zeszłoroczne Mistrzostwa Europy w Akwizgranie na długo pozostaną w mojej pamięci. Po pierwsze, było to zwieńczeniem całej pracy, przygotowań, dążenia do spełnienia dziecięcych marzeń. Po drugie, ME to naprawdę ogromne zawody – oprócz woltyżerki, było kilka innych dyscyplin. Wszędzie, nawet w centrum miasta wisiały plakaty czy flagi oznajmiające, że tu rozgrywają się ME – widać było, że całe miasto żyło tym wydarzeniem. Miejsce, w którym rozgrywały się zawody obejmowało olbrzymi obszar, na którym znajdowały się ogromne stadiony. Mnóstwo zawodników, koni – czułam się wyróżniona będąc tam jako jedna z nich. Ja, wraz z moją grupą, mogłyśmy pokazać polską woltyżerkę, której przecież tak dawno nie widziano na arenie międzynarodowej.
Equishop: Kto wchodzi w skład Waszej drużyny? Jaką rolę w niej pełnisz?
Ola: W skład naszej drużyny oprócz mnie obecnie wchodzą: Ola Wolniewicz (22 l.), (22), Marcelina Mazińska (15), Victoria Vargas-Rączka (17), Zuzia Bogdańska (12), Zosia Mikołajczak (11), Aniela Bańkowicz (15), Ania Skoczek (10) oraz lonżujący: Natalia Olesińska. Koń, na którym startowałyśmy w ME to El Rashim. My z Olą jesteśmy najstarsze i razem staramy się panować nad wszystkim - można powiedzieć, że jesteśmy trochę jakby mentorami, a czasami także opiekunkami młodszej części naszego zespołu :) Ola jest dobra w rozwiązywaniu konfliktów, opiekuje się młodszymi dziewczynkami, pilnuje porządku. Ja czasami jestem naszym kierowcą, odpowiadam za gotowość naszego konia do wyjścia na arenę i niezbędny do startu sprzęt. Często śmiejemy się, że jesteśmy jak mama i tata :P
W programie dowolnym wraz z Olą, Marcysią i Victorią jesteśmy raczej bazą. Zosia i Ania - są górnymi - tymi podnoszonymi, Zuzia i Aniela mają role pośrednie, trochę świecą w górze, a trochę muszą pokazać co same są w stanie zdziałać na koniu. Każda ma tak samo ważną rolę - wszystkie jesteśmy potrzebne. Muszę przyznać, że nawet te najmłodsze dziewczynki są bardzo samodzielne i potrafią dużo pomóc przy koniu, a na treningach pracują tak samo jak te starsze.
To, że każdy z członków naszego zespołu jest niezbędny, odczuwamy szczególnie mocno podczas zawodów. Kiedyś, nasze dwie zawodniczki zostały kontuzjowane. Byliśmy w trakcie przygotowań do Mistrzostw Europy w Akwizgranie i nasz udział w nich stanął pod znakiem zapytania, ponieważ już wkrótce miały się odbywać starty kwalifikacyjne. Nie miałybyśmy szansy w ogóle się tam pojawić, gdyby nie Michelle Küng, która kiedyś z nami trenowała i mimo 2-letniej przerwy, dopełniła naszą drużynę, startując razem z nami :) To był prawdziwy fart, że udało nam się kogoś znaleźć!
Ekipa UKS VOLTEO, fot. Kurkot Kollektiv
Klip en2aka, zrealizowany przez Kurkot Kollektiv, w którym w roli głównej wystąpiły zawodniczki UKS VOLTEO:
Equishop: Jak często odbywają się i jak wyglądają Twoje treningi? Jak wiele czasu im poświęcasz?
Ola: Jestem członkiem drużyny seniorskiej i treningi odbywamy grupowo – ważne jest żeby wszystkie zawodniczki były na każdym treningu. Trzeba się naprawdę poświęcać, aby drużyna miała rację bytu. Treningi mamy 4 – 5 razy w tygodniu, z czego często jeden trening jest akrobatyczny – na specjalistycznej sali gimnastycznej. Trwają one około 2 godziny, niekiedy dłużej. W sezonie wiosenno – letnim ćwiczymy więcej na koniu – czyli rozgrzewka, ćwiczenia na sztucznym koniu (w tym czasie nasz koń się również rozpręża), dopiero gdy zarówno my jak i koń jesteśmy gotowi - zaczyna się trening na koniu. W jesień i zimę natomiast więcej ćwiczymy na sali, co daje zazwyczaj 1 – max. 2 treningi na koniu w tygodniu. Resztę czasu spędzamy na sali - budujemy formę na przyszły sezon: wzmacniamy mięśnie, budujemy wytrzymałość całego ciała, kształtujemy szybkość, gibkość, skoczność oraz myślimy nad nowym programem dowolnym na przyszły sezon. Przed próbą na koniu wałkujemy na sztucznym koniu każdy szczegół. Oprócz regularnych treningów mamy zgrupowania stacjonarne i wyjazdowe kilka razy w roku. Trening w woltyżerce jest zbliżony do treningu akrobatycznego/gimnastycznego. Musimy być jednak bardzo wszechstronne, mieć wypracowane na dobrym poziomie różne cechy motoryczne, a i to nie wystarczy jeżeli zawodnik nie wykonuje ćwiczeń w harmonii z ruchem konia.
Ten sport się rozwija w taką stronę, że coraz bardziej przydają się umiejętności aktorskie, ekspresja ciała. Przyznam, że trudno jest myśleć o interpretacji muzyki, prawidłowej postawie, dociągniętych ruchach, różnych (acz ważnych) szczegółach kiedy wykonuje się ćwiczenia na koniu w galopie. Trenuję ponad 10 lat, a dopiero w zeszłym roku tak naprawdę usłyszałam muzykę i poczułam, że w pewien sposób z nią współgram na koniu. Jest to niesłychanie trudne. Nauczył nas tego Gero Meyer (niemiecki wybitny były zawodnik; trener, który przyjeżdża do nas kilka razy w roku i pomógł nam się przygotować do ME w Akwizgranie).
Ja, oprócz grupy, startuję indywidualnie. Priorytetem jest obecnie drużyna. Na naszych treningach sporadycznie mam możliwość wykonania swojego programu indywidualnego. Chciałabym mieć oddzielne treningi tylko dla siebie, aby móc się skupić tylko na indywidualnym programie. Natomiast przyznam, że niestety ciężko jest mi znaleźć teraz na to czas. Poza tym, trzeba też myśleć o dobru konia, żeby się nie przetrenował chodząc i pod grupą i pod zawodnikiem indywidualnym.
Equishop: Właśnie – koń to podstawa istnienia Waszej drużyny. Czy istnieje jakaś rasa bądź typ konia, który jest najbardziej preferowany w Twojej dyscyplinie?
Ola: Nie wydaje mi się żeby była jakaś konkretna rasa, która się najlepiej sprawdza. Przede wszystkim dobór konia zależy od tego, co chcemy osiągnąć. Najważniejsza jest jednak jego budowa. Wierzchowiec powinien być mocno zbudowany, ale raczej nie pociągowy, proporcjonalny, o dobrej równowadze, z umiejętnością chodzenia po kole na lonży. Oczywiście wybór dobór konia zależy od tego czy ma on chodzić pod grupą, parą czy zawodnikiem indywidualnym. Nasze dwa konie można raczej zaliczyć do dużych - oba mają ponad 180 cm w kłębie. Jeden z nich - El Rashim sprawdza się lepiej w grupie seniorskiej, a drugi - Oscar De Revel pod zawodnikami indywidualnymi i dziećmi. Najważniejszy jest jednak charakter – powinien być zrównoważony. Zwierzę powinno być szybko uczące się i przyzwyczajające się do nowych i nietypowych sytuacji (np. kiedy zawodnicy spadają, zaburzają równowagę, akcentowana muzyka, aktywna publiczność).
Bardzo ważne jest aby koń chodził równo, wybijającą, okrągłą fulą, do przodu. W ćwiczeniach dynamicznych, koń chodzący wybijająco bardzo pomaga (coś na zasadzie trampoliny) natomiast w statycznych jest trudniej – zawodnik powinien umieć to wytrzymać. Kiedyś do woltyżerki brano konie, które w żadnej innej dyscyplinie się nie sprawdziły, chodziły na bardzo krótkich wypinaczach, bardzo powoli – ciężko było to nazwać galopem choć łatwiej się wykonywało programy. Natomiast teraz ocena za konia stanowi ogromny wpływ na końcową notę, może ona zadecydować o wygranej lub przegranej. Nie jest to jeszcze oceniane w takim stopniu jak na przykład w ujeżdżeniu, mimo to konie do woltyżerki są dobierane z wielką precyzją, a najlepsze kosztują ponad 50 000 euro. Są traktowane jak konie sportowe. W tym sporcie nie ma takich pieniędzy jak w innych jeździeckich dyscyplinach, dlatego znalezienie dobrego i zdrowego konia jest dużym wyzwaniem. Myślę, że tak naprawdę jest to najtrudniejsza teraz rzecz dla rozwoju naszej polskiej woltyżerki.
Equishop:A jeśli chodzi o polską woltyżerkę - jak wyobrażasz sobie swoją dyscyplinę w Polsce za kilka lat? Co chciałabyś, żeby zostało wprowadzone, bądź zmienione? Czy uważasz, że stanie się bardziej popularna wśród młodych, zaczynających karierę sportową jeźdźców?
Ola: Podczas zawodów rozgrywanych w Polsce występują praktycznie tylko dzieci. Myślę, że nasz sport ma duży potencjał. W tym roku rozgrywany był Puchar Młodych Talentów – na kilku wydarzeniach ogólnopolskich wystapiły dzieciaki, punkty za zajęte miejsca na poszczególnych zawodach zsumowano, następnie wyłoniono zwycięzców. Jednakże na międzynarodowych zawodach mamy do czynienia zazwyczaj zarówno z woltyżerką juniorów jak i seniorów. Od roku 2005 (kiedy rozpadła się drużyna w Aromerze) nastąpił stopniowy spadek zainteresowania dyscypliną, a nawet przez jakiś czas w ogóle nie było zawodów ogólnopolskich i regionalnych w Polsce. Teraz powstało mnóstwo nowych sekcji, jest dużo dobrze zapowiadających się młodych woltyżerów. W przyszłym roku prawdopodobnie po raz pierwszy od wielu lat odbędą się Mistrzostwa Polski w woltyżerce. W tym roku miały miejsce zawody ogólnopolskie na Cavaliadzie w Poznaniu. Rozwój dyscypliny nabiera tempa właśnie teraz i liczę na to, że w przyszłym roku będzie jeszcze lepiej niż w obecnym. Niedawno uczestniczyłam w konferencji podsumowującej rok 2015 oraz przedstawiającej plany na 2016. Nadchodzą zmiany, które ułatwią początkującym klubom oraz bardzo młodym zawodnikom uczestniczenie w rozgrywkach ogólnopolskich (w ostatnich latach większość zawodów była jedynie towarzyska). Miejmy nadzieję, że szybko pojawią się pozytywne efekty podjętych decyzji.
UKS VOLTEO tuż przed startem podczas Mistrzostw Europy Seniorów w Akwizgranie 2015, fot. Daniel Kaiser
Moment skupienia podczas oficjalnego treningu z Geyo Meyrem, fot. Victoria Vargas-Rączka
Equishop:Olu, a co uważasz za swoje największe osiągnięcie w tym sporcie? Jakie masz cele na najbliższy rok?
Największym osiągnięciem była możliwość wystartowania na Mistrzostwach Europy Seniorów w Akwizgranie w 2015 roku. Moim wcześniejszym osiągnięciem było wywalczenie kwalifikacji i wystartowanie na Mistrzostwach Europy Juniorów w Woltyżerce w 2011 roku (mniejsze wydarzenie, ale wtedy dla mnie duże przeżycie). Oba te wydarzenia wspominam bardzo dobrze. Będąc małą dziewczynką marzyłam o tym, by kiedyś reprezentować kraj na arenie międzynarodowej. Było to marzenie bardzo odległe i postrzegane przez mnie jako prawie niemożliwe. Jednakże się spełniło i przyznam, że dziwne to uczucie - przez jakiś czas nie mogłam się odnaleźć w rzeczywistości po mistrzostwach. Ale po to są następne marzenia i cele. W roku 2016 odbędą się Mistrzostwa Świata w Woltyżerce (u nas naprzemiennie są co 2 lata ME, i co 2 lata MŚ) – chciałybyśmy tam być. Kwalifikacja wcale nie będzie łatwiejsza niż na ME. Polski Związek Jeździecki oraz pani Ela Dolińska (menedżer dyscypliny) mają wobec nas pewne ścisłe oczekiwania, a naszym zadaniem jest się z nich wywiązać. Mistrzostwa Świata to impreza na jeszcze wyższym poziomie, z większą ilością startujących drużyn, a więc także większą konkurencją. Musimy być na to przygotowane i jestem pewna, że będziemy :)
Equishop: Dziękujemy serdecznie za rozmowę!
fot. Agata Boruc
My również trzymamy mocno kciuki za Olę oraz za całą drużynę UKS VOLTEO. Mamy nadzieję, że jeszcze długo będą reprezentowały nasz kraj na międzynarodowych arenach, a w szczególności podczas Mistrzostw Świata :) Jednak, by wziąć udział w tych ostatnich - najważniejszych, potrzebują sponsora. Jeśli ktoś jest zainteresowany i chciałby pomóc reprezentantom polskiej woltyżerki, proszony jest o kontakt: natalia.wolniewicz@volteo.pl
Produkt dodany poprawnie do Twojego koszyka
